تأثیر جنسیت مدیران ارشد شرکت بر محافظه‌کاری شرطی

یکی از مباحث مطرح در حوزۀ تصمیم‌گیری‌های مدیریتی و حاکمیتی شرکتی این است که میزان مشارکت زنان نسبت به مردان تحت‌الشعاع تعصبات مردانه قرار گرفته است. نابرابری‌های جنسیتی به ویژه در حوزۀ مدیریتی سبب شده تا آن‌گونه که شایسته است از نیروی بالقوۀ زنان استفاده نشود. زنان و مردان دارای سبک مدیریت و رهبری متفاوتی هستند، از جمله این تفاوت‌ها حساسیت اخلاقی متفاوت مانند تفاوت در محافظه‌کاری در گزارشگری مالی است. این پژوهش به بررسی رابطه میان جنسیت مدیران ارشد شرکت (در سطح هیئت‌مدیره و مدیریت عامل) و محافظه‌کاری شرطی پرداخته شده است. اطلاعات مورد نیاز از صورت‌های مالی136 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازۀ زمانی 1385 تا 1392 جمع‌آوری شده است. برای آزمون فرضیۀ پژوهش، رگرسیون چند متغیره با استفاده از داده‌های ترکیبی مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که در شرکت‌های دارای عضو هیئت‌مدیره یا مدیرعامل زن در قیاس با شرکت‌های دارای مدیران ارشد مرد، حسابداری محافظه‌کارانۀ شرطی بالاتر است؛ به عبارت دیگر، زنان اخبار بد را در سود گزارش شده سریع‌تر شناسایی می‌نمایند.